Naukowcy twierdzą, że lekarze powinni starać się zrozumieć zachowania żywieniowe swoich pacjentów przed przepisaniem im leków odchudzających.
Niewielkie badanie sugeruje, że osoby, które objadają się w celu radzenia sobie z emocjami, mogą nie odnosić tak dużych korzyści ze stosowania hitowych leków odchudzających.
Popularne leki, takie jak Ozempic, Wegovy i Mounjaro, należą do klasy leków znanych jako agoniści receptora glukagonopodobnego peptydu-1 (GLP-1), które pomagają ludziom schudnąć poprzez naśladowanie hormonu, który zmniejsza ich apetyt.
Jednak nie wszyscy odnoszą jednakowe korzyści, co skłoniło naukowców z Japonii do spędzenia roku na monitorowaniu 92 pacjentów z cukrzycą, aby lepiej zrozumieć, dlaczego niektórzy ludzie tracą więcej na wadze po lekach GLP-1, a inni nie.
Okazało się, że osoby, które przejadają się z powodu widoku lub zapachu jedzenia, dobrze reagują na leki - ale osoby, które przejadają się z powodów emocjonalnych, rzadziej odczuwają korzyści.
Wyniki badań sugerują, że lekarze powinni starać się zrozumieć zachowania żywieniowe swoich pacjentów przed przepisaniem im leków odchudzających.
"Osoby z wyraźnymi tendencjami do jedzenia emocjonalnego mogą wymagać dodatkowego wsparcia behawioralnego lub psychologicznego" - powiedział w oświadczeniu dr Takehiro Kato, jeden z autorów badania i wykładowca kliniczny na Uniwersytecie Gifu w Japonii.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Frontiers in Clinical Diabetes and Healthcare.
W ciągu roku zespół Kato zebrał dane dotyczące diety, markerów krwi oraz masy i składu ciała.
Zapytano również o relacje uczestników z jedzeniem, co pozwoliło im rozszyfrować trzy różne wzorce żywieniowe: jedzenie pomagające radzić sobie z negatywnymi emocjami, jedzenie, ponieważ jedzenie wygląda dobrze, a nie w celu zaspokojenia głodu, oraz kontrolowanie diety w celu przyspieszenia utraty wagi, co może prowadzić do zaburzeń odżywiania.
Większość uczestników straciła znaczną ilość wagi i zauważyła poprawę poziomu cholesterolu w pierwszym roku przyjmowania leków GLP-1 - ale istniały różnice w zależności od ich nawyków żywieniowych.
Po upływie trzech miesięcy, ludzie częściej kontrolowali swoje nawyki żywieniowe i rzadziej jedli tylko dlatego, że jedzenie wyglądało smacznie lub używali jedzenia do radzenia sobie z emocjami. Jednak przed upływem 12 miesięcy emocjonalne i restrykcyjne nawyki żywieniowe powróciły.
"Jednym z możliwych wyjaśnień jest to, że na jedzenie emocjonalne silniejszy wpływ mają czynniki psychologiczne, na które terapia agonistami receptora GLP-1 może nie mieć bezpośredniego wpływu" - powiedział Kato.
Badanie wykazało, że osoby, które miały tendencję do przejadania się, ponieważ jedzenie wyglądało apetycznie, odnotowały najbardziej trwałą utratę wagi i lepszy poziom cukru we krwi pod koniec roku.
Naukowcy stwierdzili, że potrzebne będą badania z udziałem większej liczby osób, aby potwierdzić związek między nawykami żywieniowymi a skutecznością leków odchudzających.
"Chociaż nasze badanie sugeruje potencjalny związek między zewnętrznymi zachowaniami żywieniowymi a odpowiedzią na leczenie agonistami receptora GLP-1, wyniki te pozostają wstępne" - powiedział dr Daisuke Yabe, jeden z autorów badania i profesor na Uniwersytecie w Kioto.
"Konieczne są dalsze dowody, zanim będzie można je wdrożyć w praktyce klinicznej" - dodał Yabe.