Prędkość chodzenia może wpływać na ryzyko zachorowania na raka. Naukowcy odkryli, że szybsze chodzenie zmniejsza ryzyko raka płuc.
Zespół badawczy z Wydziału Farmakologii Uniwersytetu Medycznego w Hongkongu (HKUMed) przeprowadził przełomowe badanie, które wykazało, że prędkość chodzenia może wpływać na ryzyko zachorowania na raka. Naukowcy odkryli, że osoby chodzące szybciej miały znacznie niższe ryzyko zachorowania na raka, zwłaszcza raka płuc. Efekt ten był obserwowany zarówno przy samodzielnym zgłaszaniu prędkości chodzenia, jak i przy jej obiektywnym pomiarze.
W badaniu przeanalizowano dane ponad 430 000 uczestników brytyjskiego Biobanku, a wyniki potwierdzono również w badaniu przeprowadzonym w Hongkongu. Badacze sugerują, że „jakość” chodzenia – a w szczególności prędkość – może mieć większe znaczenie ochronne niż „ilość” chodzenia.
Prędkość chodzenia jako wskaźnik ryzyka
Prędkość chodzenia może służyć jako prosty i wiarygodny wskaźnik ryzyka zachorowania na raka, co może pomóc w opracowaniu indywidualnych strategii profilaktyki nowotworowej. Wyniki badania opublikowano w czasopiśmie Wasting and Osteoporosis.
Rak pozostaje jedną z głównych przyczyn zgonów na świecie, z prawie 20 milionami nowych przypadków diagnozowanych każdego roku. Aktualne wytyczne American Cancer Society zalecają regularną aktywność fizyczną oraz ćwiczenia wzmacniające mięśnie, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania na nowotwory. Chodzenie, jako najpowszechniejsza i najłatwiej dostępna forma aktywności fizycznej, odgrywa kluczową rolę w promocji zdrowia.
Dotychczasowe badania koncentrowały się głównie na czasie trwania i częstotliwości chodzenia w kontekście zachorowalności na raka i śmiertelności. Jednak prędkość chodzenia, uważana za wskaźnik ogólnej kondycji fizycznej, dotąd nie była szczególnie badana w tym zakresie.
Według Cheunga Ching Leunga, profesora nadzwyczajnego na Wydziale Farmakologii w HKUMed, prędkość chodzenia jest prostym i wiarygodnym wskaźnikiem sprawności fizycznej i została powiązana z chorobami związanymi z wiekiem, takimi jak schorzenia układu krążenia, demencja, a także ogólna śmiertelność.
Najnowsze badania sugerują, że mięśnie szkieletowe odgrywają rolę w regulacji szlaków zapalnych i metabolicznych, co może wyjaśniać biologiczne powiązanie między prędkością chodzenia a ryzykiem zachorowania na raka.
Badanie Uniwersytetu w Hongkongu
Naukowcy zastosowali dwa podejścia: uczestnicy w Wielkiej Brytanii zgłaszali swoją prędkość chodzenia, natomiast uczestnicy w Hongkongu przeszli test chodu na dystansie 6 metrów. Wyniki pokazały, że Brytyjczycy, którzy chodzili szybciej, mieli o 13% niższe ryzyko zachorowania na raka, a uczestnicy w Hongkongu – o 45% niższe. Największe zmniejszenie ryzyka odnotowano w przypadku raka płuc, gdzie ryzyko spadło nawet o 53%, co sugeruje, że szybki marsz może chronić układ oddechowy.
Dalsza analiza wykazała, że około jedna czwarta efektu ochronnego wynikała z niższych poziomów markerów stanu zapalnego (m.in. białko C-reaktywne i liczba białych krwinek) oraz lepszych wskaźników metabolizmu lipidów (cholesterol całkowity i LDL) u osób chodzących szybciej – czynników, które przyczyniają się do zmniejszenia ryzyka raka.
Wyniki te otwierają nowe możliwości dalszych badań, w tym zbadania, czy szybki marsz może wspomagać pacjentów chorych na raka w powrocie do zdrowia i zmniejszać ryzyko nawrotu choroby.