Konflikt, który wstrząsnął hiszpańskim światem religijnym, rozpoczął się 13 maja 2024 roku, gdy zakonnice z klasztoru w Belorado podjęły bezprecedensową decyzję: otwarcie wystąpić przeciwko hierarchii Kościoła katolickiego, przyjmując doktrynę sedewakantyzmu.
REKLAMA
Zakonnice z klasztoru w Belorado w północnej Hiszpanii w ubiegłym roku ogłosiły, że przyjmują linię sedewakantystyczną – nurt teologiczny odrzucający autorytet wszystkich papieży po Piusie XII i uznający, że Stolica Apostolska pozostaje nieobsadzona.
W odpowiedzi arcybiskupstwo Burgos podjęło zdecydowane działania: ekskomunikowało zbuntowane zakonnice i wydaliło je ze stanu zakonnego, co jest jedną z najcięższych sankcji przewidzianych w prawie kanonicznym. Następnie Kościół formalnie zażądał opuszczenia klasztoru, czemu wspólnota odmówiła.
Spór o klasztor i interwencja sądu
Spór szybko przeniósł się na drogę sądową. 29 lipca sąd pierwszej instancji w Briviesca (Burgos) orzekł na korzyść Kościoła katolickiego i nakazał natychmiastową eksmisję byłych klarysek, argumentując, że zbuntowane siostry nie mają żadnego prawnego tytułu do zajmowania klasztoru.
Kościół utrzymuje, że prawowitą wspólnotę klasztoru stanowią starsze zakonnice, które nie przyłączyły się do schizmy.
Nocne przenosiny i nieudana próba eksmisji
Tuż przed interwencją sądową pięć starszych sióstr w wieku powyżej 85 lat zostało przeniesionych przez zbuntowaną wspólnotę do klasztoru Orduña (w Kraju Basków). Po wyroku do klasztoru udała się komisja złożona z sędziego, przedstawicieli arcybiskupstwa, oraz innych sióstr klarysek, aby przetransportować starsze zakonnice w bardziej odpowiednie miejsce.
Akcja jednak nie doszła do skutku – na przeszkodzie stanął prawnik Enrique García de Viedma (brat jednej z byłych sióstr) oraz presja mediów.
Co dalej?
Adwokat zbuntowanych zakonnic, Florentino Aláez, obawia się kolejnej próby eksmisji z użyciem siły. Wyrok sądu przewiduje taką możliwość w razie dalszego oporu.
Zakonnice z Belorado pozostają nieugięte: odrzucają zarówno sprzedaż klasztoru w Derio (Vizcaya), jak i władzę papieską po Piusie XII.