Ponad 6% dorosłych w UE w 2024 roku nie miało dostępu do dentysty. Największe problemy zgłaszano w Grecji, Rumunii i na Łotwie, najmniejsze na Malcie i w Niemczech.
Według najnowszych danych Eurostatu ponad 6% osób w Unii Europejskiej w wieku 16 lat lub starszych zgłosiło brak dostępu do opieki stomatologicznej w 2024 roku.
Najwyższe wskaźniki niezaspokojonych potrzeb odnotowano w Grecji (27,1%), na Łotwie (16,5%) oraz w Rumunii (16,2%).
Najniższe zanotowano z kolei na Malcie (0,4%), w Niemczech (0,9%) i Chorwacji (1,1%).
Odsetek osób zagrożonych ubóstwem, które nie miały dostępu do dentysty, był znacząco wyższy i wynosił 13,7%, podczas gdy wśród osób niezagrożonych ubóstwem wynosił 5,1%.
Różnice te obserwowano we wszystkich krajach UE.
Największe dysproporcje odnotowano w Rumunii (30,9 punktu procentowego) i Grecji (30,1 p.p.), a także na Łotwie (24,5 p.p.) i w Portugalii (20,5 p.p.).
Najmniejsze różnice wystąpiły w Niemczech (1,3 p.p.), na Malcie (1,5 p.p.) oraz w Polsce (1,7 p.p.).
Jakie są przyczyny trudności w dostępie do dentysty?
Ograniczenia finansowe, długi czas oczekiwania oraz odległość od placówek stomatologicznych to główne bariery utrudniające dostęp do opieki dentystycznej.
Koszt usług jest najczęstszym powodem niezaspokojonych potrzeb w 23 z 27 krajów UE. W Hiszpanii i we Włoszech co najmniej trzy czwarte populacji wskazało wydatki jako główną przeszkodę.
W czterech krajach powody te były inne. W Finlandii i Słowenii głównym problemem były długie listy oczekujących, natomiast w Czechach zarówno koszty, jak i czas oczekiwania uznano za równie istotne.
Na Malcie natomiast największą barierą był strach przed wizytą.
Przyczyny niezaspokojenia potrzeb różnią się również w zależności od wieku.
Osoby w wieku 65 lat i starsze zgłaszały wyższe wskaźniki braku dostępu do opieki stomatologicznej ze względu na koszty, odległość lub czas oczekiwania w porównaniu z młodszymi pacjentami w wieku 16–44 lat.