Tajne seks-blogi, skandale związane z nękaniem i publiczne drzemki - ci dyplomaci byli kiedyś na szczycie swojej kariery. Oto jak ich kariery przybrały nieoczekiwany obrót.
Szokująca dymisja ambasadora Austrii przy UE, Thomasa Oberreitera, sprawiła, że szczęki opadły w Brukseli w momencie, gdy urzędnicy i dyplomaci przygotowywali się do wyczekiwanej przerwy wakacyjnej.
Chociaż jego przypadek może być najnowszym, który trafił na pierwsze strony gazet, nie jest to jedyny przypadek, w którym zachowanie ambasadora skróciło jego karierę dyplomatyczną. Od wewnętrznych skarg o molestowanie po polityczne zwolnienia, a nawet publiczne drzemki - oto niektóre z mniej znanych historii dyplomatów, którzy zostali po cichu lub w hukiem odsunięci od funkcji.
Thomas Oberreiter, bloger erotyczny
Ambasador Austrii przy Unii Europejskiej (2023-2025)
Thomas Oberreiter, ambasador Austrii przy Unii Europejskiej, podał się do dymisji w zeszłym tygodniu w związku z zarzutami, że anonimowo był autorem erotycznego bloga zawierającego mizoginiczne treści i opisywał napaści seksualne pod kobiecym pseudonimem.
Pomimo tego, że Oberreiter zaprzeczył, jakoby pisał bloga o sadomasochizmie, media powiązały posty na blogu z adresami IP i urządzeniami austriackiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Blog, aktywny od kilku lat i zawierający sadomasochistyczne fantazje pisane z perspektywy kobiety, podobno powstał w godzinach pracy i w oficjalnym budynku.
Po ponad 30 latach pracy jako dyplomata w Europie i Meksyku, Oberreiter podał się do dymisji, gdy w Brukseli rozgorzała polemika. Nie odpowiedział na prośby o komentarz.
Marta Kos, powrót pod lupą
Ambasador Słowenii w Szwajcarii (2017-2020)
Marta Kos, słoweńska komisarz ds. rozszerzenia od 2024 roku, opuściła swoją placówkę dyplomatyczną w Bernie w 2020 roku, kiedy zrezygnowała ze stanowiska ambasadora w Szwajcarii po oskarżeniach o molestowanie w miejscu pracy. Jako przyczynę podała "różnice poglądów" na politykę zagraniczną i przywództwo ambasady.
Wewnętrzny audyt, wywołany skargami pracowników, nakreślił obraz toksycznego środowiska pracy pod jej okiem.
Choć cztery lata później udało jej się powrócić na scenę polityczną, nominacja Kos do Komisji Europejskiej nie obyła się bez turbulencji. Jej nominacja wywołała krytykę w Słowenii i Brukseli, a przeciwnicy kwestionowali zarówno jej styl przywództwa, jak i przydatność na najwyższym stanowisku w UE. Pojawiły się nawet plotki o jej powiązaniach z byłą tajną policją Jugosławii, którym Kos stanowczo zaprzeczyła.
Kontrowersyjne zwolnienia w Hiszpanii
Alberto Antón, ambasador Hiszpanii w Belgii (2022-2025) i Juan González-Barba, ambasador Hiszpanii w Chorwacji (2022-2025)
Alberto Antón, ambasador Hiszpanii w Belgii, został odwołany w czerwcu 2025 roku, pięć miesięcy po tym, jak został sfilmowany podczas ważnego wydarzenia dyplomatycznego w Madrycie. Incydent, uchwycony przez kamerę podczas dorocznej konferencji ambasadorów, pokazał, jak Antón ziewa i zapada w lekką drzemkę, podczas gdy minister spraw zagranicznych José Manuel Albares wygłaszał długie przemówienie. Klip szybko stał się wiralowy w mediach społecznościowych i według kilku hiszpańskich mediów, doprowadził do jego dymisji.
W międzyczasie Antón upierał się, że źle się czuł i był po prostu pod wpływem leków przeciwhistaminowych. W liście otwartym oskarżył Albaresa o przekształcenie nieszkodliwej "sjesty" w pretekst do czystki. Krytycy ministra twierdzą, że zwolnienie Antóna wpisuje się w szerszy schemat zwolnień motywowanych politycznie.
Zaledwie kilka miesięcy wcześniej Juan González-Barba, ambasador w Chorwacji i były sekretarz stanu ds. UE, również został usunięty ze stanowiska, podobno za opublikowanie opinii broniącej hiszpańskiej monarchii parlamentarnej i chwalącej króla Filipa VI.
Nadużycia w fińskim korpusie dyplomatycznym
Jarmo Viinanen, ambasador Finlandii w Szwecji (2014-2016) i Jari Vilén, ambasador Finlandii w Kanadzie (2023-2024)
Ambasador Finlandii w Szwecji, Jarmo Viinanen, został odwołany w 2016 roku w następstwie wewnętrznych dochodzeń i doniesień medialnych o domniemanym molestowaniu seksualnym pracowników ambasady i gości. Viinanen zaprzeczył i publicznie skrytykował postępowanie Ministerstwa Spraw Zagranicznych, nazywając je niesprawiedliwym. Twierdził, że nigdy nie otrzymał jasnego wyjaśnienia, co zrobił źle i opisał wielomiesięczną "mękę" jako osobistą niesprawiedliwość.
Jari Vilén, ambasador Finlandii w Kanadzie od września 2023 roku, ustąpił rok później, gdy pojawiły się zarzuty niewłaściwego zachowania, w tym niechcianego kontaktu fizycznego. Chociaż formalnie nie został zwolniony, Vilén powrócił do Helsinek, aby pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych po wewnętrznym dochodzeniu, które podobno wykazało, że jego zachowanie było równoznaczne z molestowaniem seksualnym. Zaprzeczył on jakimkolwiek wykroczeniom.