Nowe graffiti w Londynie przypisywane Banksy'emu ponownie wzbudziło spekulacje o jego tożsamości. Bobby Bress twierdzi, że Banksy to szkocka artystka Lucy McKenzie.
REKLAMA
W tym tygodniu w Londynie pojawiło się nowe graffiti, którego autorstwo podejrzewa się u anonimowego artysty ulicznego Banksy'ego. Chociaż firma Banksy'ego, Pest Control, nie potwierdziła jeszcze, że obraz dziewczyny trzymającej pęk balonów w Farringdon jest jego dziełem, artysta ponownie znalazł się na pierwszych stronach gazet.
Ze względu na wszechobecność Banksy'ego i ogromne sumy, za które sprzedają się jego prace, tożsamość tajemniczego artysty pozostaje głównym przedmiotem zainteresowania fanów.
Po raz pierwszy zauważony dzięki swoim charakterystycznym dziełom w Bristolu w latach 90. Banksy stał się ikoną świata sztuki dzięki antyestablishmentowym komentarzom w swoich graffiti w Londynie na początku XXI wieku.
Od tego czasu jego prace pojawiły się na całym świecie, a artysta był głównym tematem wystaw i instalacji, takich jak wystawa Dismaland z 2015 roku, a także nominowanego do Oscara filmu dokumentalnego Exit Through the Gift Shop.
Przez lata twórczość artysty była kojarzona z nawykami koncertowymi bristolskiego trip-hopowego zespołu Massive Attack Roberta Del Naja. Od 2023 roku odradza się wcześniejsza teoria, że jest to Robin Gunningham.
Jednak Gunningham nigdy nie potwierdził bezpośrednio, że jest Banksym, a prawdziwa tożsamość artysty wciąż jest przedmiotem spekulacji.
Dla amatorskiego detektywa historii sztuki z Pittsburgha Bobby'ego Bressa, spekulacje wokół Gunninghama były celowo umieszczonym przez Banksy'ego, aby zmylić ludzi. Zamiast tego Bress twierdzi, że Bansky zawsze była artystką z Glaswegii, Lucy McKenzie.
Odkąd po raz pierwszy odkrył prace McKenzie ponad dziesięć lat temu, Bress pracował nad swoją teorią, że zawsze była Banksym.
Choć zawsze uważano, że jest to mężczyzna pochodzący z Bristolu, Bress jest przekonany, że fakty przemawiają za tym, aby powiązać Banksy'ego ze szkocką artystką.
Bress odkrył prace McKenzie około 2013 roku. Był zdumiony błyskotliwością McKenzie jako młodej artystki w 1997 roku, kiedy studiowała w Duncan of Jordanstone College of Art and Design w Dundee.
„Te pierwsze obrazy, które stworzyła w połowie studiów, były najnowocześniejsze w malarstwie w 97 roku" - mówi. Stworzyła tylko trzy obrazy w tym „poklatkowym” stylu. „Gdyby McKenzie chciała tylko zarobić pieniądze, mogłaby przyjąć ten styl i wygrać. Zamiast tego celowo przegrała".
Mówiąc o przegranej, Bress wyjaśnia, że płodna twórczość McKenzie w późnych latach 90. spada między 2003 a 2010 rokiem. Tworzy kilka scenografii do spektakli teatralnych, kolekcję ilustracji modowych i ma kilka wystaw, w tym jedną w San Francisco Museum of Modern Art.
„Stworzyła tę plastikową karierę, a jej galerie rozwaliły to i rozpowszechniły wszystkie jej stare prace" - mówi Bress. „Spojrzałem na to i pomyślałem, że gdybym szukał kogoś, kto żył swoim życiem jako prawdziwy artysta, który jest jednocześnie Banksym, to właśnie tego bym się spodziewał".
Bress uważa, że dla tak utalentowanej artystki jak McKenzie musiały istnieć inne prace, które zajmowały jej wczesne lata 00. To tutaj teorie Bressa zaczynają się rozwijać. Podczas gdy Banksy zawsze był kojarzony z Bristolem, Bress uważa, że to również mylny trop: „Bristol ma największą historię graffiti. Gdybyś był scenarzystą próbującym napisać historię o artystach ulicznych, to właśnie tam stworzyłbyś swojego artystę".
Zamiast tego Bress znalazł powiązanie z Glasgow. Jedną z pierwszych oficjalnych wystaw artysty była wystawa „Peace is Tough" z 2001 roku w Glasgow Argyle Street Arches. Banksy rutynowo powracał do Glasgow na wystawy, takie jak "Cut & Run" z 2023 roku, jego pierwsza wystawa indywidualna od 14 lat.
Kolejnym argumentem są powiązania między ojcem McKenziego, Rayem McKenzie, a Banksym. Ray McKenzie jest starszym wykładowcą na Wydziale Studiów Historycznych i Krytycznych w Glasgow School of Art. Bress jest przekonany, że jego portret autorstwa kolegi Barry'ego Athertona zawiera wskazówkę. W rogu portretu znajduje się kopia obrazu Banksy'ego "Bomb Hugger".
"Ray McKenzie patrzy na to i trzyma palec przy głowie, jakby grał w rosyjską ruletkę. To rzuca się w oczy. Dla mnie to zdjęcie opowiada pewną historię" - mówi Bress o umieszczeniu obrazu Banksy'ego na portrecie.
Pojawia się więcej szczegółów. Kiedy Banksy powiązał swoją pracę "Love is in the Air", namalowaną po raz pierwszy na Zachodnim Brzegu, z obaleniem reżimu prezydenta Ceaușescu w Rumunii, Bress nie mógł nie zauważyć związku z McKenzie.
„Jaki jest związek przeciętnego chłopaka z klasy robotniczej w Bristolu z Ceaușescu?". Bress zauważa, że w przypadku utworu, który był główną atrakcją monografii „Mur i pokój", wygodny jest fakt, że McKenzie spędził czas dorastając w Rumunii.
Wszystko to rzekomo blednie w porównaniu z najbardziej wyraźnym dowodem Bressa. Po znalezieniu rzadkiego egzemplarza „Violet fanzine #4" McKenzie z 1995 roku, Bress zauważył małą ilustrację zatytułowaną „Spanking by Angry Miss". Ta sama ilustracja pojawia się w notatkach Banksy'ego ze spotkania w 2004 roku ze Stevem Lazaridesem, brytyjsko-greckim cypryjskim promotorem sztuki, który współpracował z Banksym do 2008 roku.
Ilustracja najwyraźniej pojawiła się ponownie w pracach Banksy'ego jako część reklamy wystawy z 2007 roku, wykonanej na krótko przed rozstaniem Lazaridesa i anonimowego artysty.
Bress kontynuuje objaśnianie swojej teorii przez ponad godzinę przez telefon. Przesyła mi dokumenty zawierające dziesiątki tysięcy słów szczegółowo opisujących, dlaczego jest przekonany, że McKenzie to Banksy. Teoria rozszerza się, wyjaśniając, że McKenzie stworzył Banksy'ego jako firmę artystyczną z pomocą Sachy Barona Cohena i Jeffersona Hacka z Dazed Media, aby stworzyć wyszukane dzieła.
Po co jednak poświęcać tyle czasu na odkrycie tożsamości artysty? W rozmowie z BBC John Brandler, dyrektor Brandler Art Galleries, zasugerował, że ujawnienie tożsamości Banksy'ego nie wpłynie na jego karierę: „Dla świata sztuki nie ma to już znaczenia. Marka jest teraz tak duża".
Podobnie Bress zgadza się, że niekoniecznie zdewaluuje to jego pracę. Jeśli jednak okaże się, że to McKenzie, wierzy on, że „dla wielu kobiet Lucy będzie bohaterką".
Osobiście Bress uważa, że ujawnienie tożsamości artystki może być potencjalnie lukratywne. „Częścią powodów, dla których to zrobiłem, chociaż odniosłem sukces w wielu rzeczach, jest jedna rzecz, w której mi się nie udało, czyli zostawienie mojej córce sterty pieniędzy. To może być ta ostatnia rzecz”.
McKenzie nie odpowiedziała bezpośrednio na prośbę o skomentowanie teorii Bressa. Jednak Martin McGeown, dyrektor Cabinet Gallery London, przedstawił swoją perspektywę: „Pracowałem z Lucy McKenzie przez ponad 30 lat i mogę zapewnić, że nie jest Banksym".