Irańskie siły zbrojne przeprowadziły dwudziestą falę masowej operacji rakietowo-dronowej przeciwko izraelskim celom wojskowym. Uderzyły w lotnisko Ben Guriona i ośrodki badań biologicznych, w ramach trwającej eskalacji tego, co Teheran nazywa "strategiczną odpowiedzią na izraelską agresję".
REKLAMA
W niezwykłym posunięciu Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej, jedna z dwóch gałęzi irańskich sił zbrojnych, ogłosił użycie Khyber Shakan, najnowszego pocisku balistycznego dalekiego zasięgu na paliwo stałe. Wskazał, że atak nie obejmował "jeszcze wszystkich zdolności zbrojnych", co sygnalizowało możliwość przyszłej eskalacji.
Zaawansowane możliwości techniczne
Według korpusu, Khyber Shakan należy do czwartej generacji pocisków balistycznych. Jest uważany za jedno z najważniejszych osiągnięć technicznych w irańskim systemie rakietowym. Ma wysoką dokładność trafienia dzięki systemowi naprowadzania satelitarnego, a także manewrowalnym głowicom.
Głowica bojowa o dużej sile rażenia waży około 1500 kilogramów i ma długość do 4 metrów, a prędkość pocisku przekracza 19 500 km/h poza atmosferą i prawie 9800 km/h w jej wnętrzu. Sprawia to, że jest on bardzo trudny do przechwycenia nawet przez zaawansowane systemy obronne, takie jak Patriot i David's Sling.
Sekwencyjny rozwój
Pierwsza wersja pocisku pochodzi z 2017 roku, kiedy to Teheran zaprezentował Khorramshahr-1 o długości 13 metrów i średnicy 1,5 metra na paradzie wojskowej z okazji "Świętego Tygodnia Obrony". W 2019 roku pojawiła się druga generacja "Khorramshahr-2", z kierowanymi głowicami i całkowitą masą 20 ton, a następnie w maju 2023 roku czwarta generacja "Khorramshahr-4". Iran nie ujawnił szczegółów trzeciej generacji "Khorramshahr-3", chociaż źródła wojskowe potwierdziły, że istnieje i ma zaawansowane możliwości, które nie zostały ujawnione ze względów bezpieczeństwa.
Konstrukcja Khyber Shakan zmniejsza jego zdolność do monitorowania lub przechwytywania. Pocisk posiada silnik o nazwie "Arond", który został zintegrowany wewnątrz zbiornika paliwa w celu zmniejszenia długości i zwiększenia kamuflażu. Jest on wystrzeliwany z mobilnej platformy i przygotowywany do startu w mniej niż 15 minut.
Pocisk działa w trzech fazach operacyjnych: startu i lotu,naprowadzania głowicy bojowej za pomocą tylnych silników po separacji, i wejścia w atmosferę, gdzie aktywowane są końcowe silniki naprowadzające przy jednoczesnym utrzymaniu prędkości.
Znaczenie symboliczne i ideologiczne
Nazwa pocisku w języku arabskim odnosi się do historycznej bitwy pod Khyber, która rozegrała się między Muzułmanami a Żydami w Arabii. Imam Ali bin Abi Talib, pierwszy imam szyitów, odegrał w niej znaczącą rolę, co nadaje tej nazwie szczególny wymiar religijny w kręgach szyickich i wzmacnia irański dyskurs, który łączy konflikt z Izraelem z kontekstem "historycznym i ideologicznym".
Wydarzenia te nastąpiły po tym, jak Khyber Shiken został wcześniej użyty w atakach "Sadiq Promise 1" w kwietniu 2024 r. i "Sadiq Promise 2" w październiku tego samego roku, zgodnie z doniesieniami zachodnich mediów, odzwierciedlając rosnącą zależność Iranu od tego modelu w operacjach dalekiego zasięgu.