31-letni wspinacz dokonał tego wyczynu na wysokości 2500 metrów, wykonując manewr ósemki na obu skrzydłach, a następnie kończąc próbę skokiem ze spadochronem i saltem w tył z wysokości 1500 metrów.
Wspinaczka, oceniana na poziomie trudności 8a, wystawiła Škofica na działanie czołowych wiatrów dochodzących do 100 kilometrów na godzinę, mroźnego wiatru i zmieniających się sił G. Miesiące przygotowań, w tym sesje w tunelu aerodynamicznym, trening spadochronowy i kondycyjny, były potrzebne, aby zrealizować ten projekt. Specjalnie zaprojektowane aerodynamiczne uchwyty, opracowane przez ojca Škofica, zostały zamontowane na skrzydłach, aby wytrzymać obciążenie jego ruchów.
Pilot Ewald Roithner z zespołu Red Bull Blanix latał szybowcem z niezwykle niskimi prędkościami, aby utrzymać stabilność podczas próby. Wspinaczka, udokumentowana przez dziewięć kamer pokładowych, została opisana jako unikalne połączenie sportu ekstremalnego, lotnictwa i inżynierii, przekształcając pomysł kiedyś uznawany za niemożliwy w rzeczywistość.
