W obecności ponad 70 tysięcy osób w Watykanie, Papież Leon ogłosił siedmiu nowych świętych, podkreślając ich ogromny wkład w Kościół i wiarę katolicką.
REKLAMA
Ponad 70 tysięcy osób uczestniczyło w niedzielę we mszy na placu św. Piotra w Watykanie z okazji kanonizacji siedmiu błogosławionych. Na początku września papież Leon XIV kanonizował już dwóch innych świętych: Carlo Acutisa, który zmarł w wieku 15 lat i który nazywany jest pierwszym świętym z pokolenia Millenialsów oraz dobroczyńcę Pier Giorgia Frassatiego.
W homilii wygłoszonej z przedsionka bazyliki papież Leon XIV nazwał świętych „wiernymi przyjaciółmi Chrystusa”.
Niektórzy “są męczennikami za wiarę”, jak ormiański arcybiskup Ignacy Choukrallah Maloyan i katecheta z Papui Nowej Gwinei Piotr To Rot, inni “są ewangelizatorami i misjonarkami”, jak siostra Maria Troncatti, włoska salezjanka, która poświęciła się ludom Ekwadoru.
Jeszcze inni “są charyzmatycznymi założycielkami”, jak włoska siostra Vincenza Maria Poloni, która założyła Instytut Sióstr Miłosierdzia w Weronie oraz wenezuelska siostra Carmen Rendiles Martínez, która utworzyła Zgromadzenie Sług Jezusa. Są też “dobroczyńcy ludzkości” o “sercu płonącym z oddania”, tacy jak Włoch Bartolo Longo i Wenezuelczyk José Gregorio Hernández Cisneros – osoby świeckie, które poświęciły swoje życie potrzebującym.
“Z Bożą łaską utrzymywali lampę wiary zapaloną, a nawet sami stali się lampami zdolnymi rozprzestrzeniać światło Chrystusa”, powiedział papież.
Kim są nowi święci ogłoszeni przez Leona XIV
Bartolo Longo
Prawnik z Apulii Bartolo Longo przeszedł przez okres spirytualizmu, aż do swojej konwersji. Założył Sanktuarium Matki Bożej Różańcowej w Pompejach, tworząc „miasto miłosierdzia”. Wyraził chęć zbawienia poprzez propagowanie różańca. Do kanonizacji nie potrzebował drugiego cudu, otrzymując nadzwyczajne zatwierdzenie z papieską dyspensą.
Ignacy Maloyan
Arcybiskup ormiańsko-katolicki Ignacy Maloyan, urodzony w Mardin w Turcji, był ofiarą ludobójstwa. W czerwcu 1915 roku został aresztowany i torturowany za rzekome ukrywanie broni. Odrzucił wolność w zamian za konwersję na islam, twierdząc, że „przelana krew za wiarę” była najsłodszym pragnieniem jego serca. Przed śmiercią konsekrował kawałek chleba, rozdając go jako wiatyk.
Piotr To Rot
Katecheta świecki z Papui Nowej Gwinei, Piotr To Rot, wykazał się głęboką wiarą i konsekwencją. Kiedy wyspę zajęli Japończycy, kontynuował potajemne gromadzenie wiernych. Sprzeciwiał się legalizacji poligamii. Został aresztowany i skazany, a w lipcu 1945 roku zabity śmiertelnym zastrzykiem za swoją wiarę.
Vincenza Maria Poloni
Po latach wolontariatu w Weronie Vincenza Maria Poloni w 1840 roku założyła wraz z trzema towarzyszkami Siostry Miłosierdzia. Zgromadzenie poświęciło się opiece nad biednymi i chorymi, uważanymi za ”panów”, którym należy służyć świętością. Zmarła 11 listopada 1855 roku, pozostawiając dziedzictwo miłosierdzia.
Maria Carmen Rendiles Martínez
Urodzona w Caracas bez lewego ramienia, Maria Carmen Rendiles Martínez znalazła w kruchości drogę do zjednoczenia z Chrystusem. Wstąpiła do francuskiego zgromadzenia Sług Jezusa Najświętszego Sakramentu, a następnie założyła w Wenezueli Sługi Jezusa. Po poważnym wypadku przyjęła cierpienie jako ”mały kawałek krzyża Chrystusa”.
Maria Troncatti
Salezjanka Maria Troncatti (przezwisko „madrecita”) była misjonarką wśród Szurów z Amazonii ekwadorskiej. W wioskach dotkniętych epidemiami i napięciami budowała szpitale, szkoły i ośrodki szkoleniowe, czerpiąc odwagę ze „spojrzenia na Ukrzyżowanego”. Zmarła w 1969 roku w katastrofie lotniczej w drodze na rekolekcje.
José Gregorio Hernández Cisneros
José Gregorio Hernández Cisneros, naukowiec i wykładowca uniwersytecki bardzo ceniony w Wenezueli, był apostołem miłosierdzia. Po studiach w Paryżu wprowadził w swoim kraju medycynę eksperymentalną, ale zawsze priorytetem była dla niego opieka nad biednymi. Podczas epidemii grypy hiszpanki oddał swoje życie ”za pokój na świecie”. ”Lekarz biednych” zginął pod kołami samochodu.