Aby zmusić przewodniczącą i komisarzy do rezygnacji, wymagane są dwie trzecie oddanych głosów, co zdarzyło się tylko raz w historii Unii Europejskiej.
REKLAMA
Wniosek o wotum nieufności wobec Komisji Europejskiej został złożony w Parlamencie Europejskim i zostanie poddany pod dyskusję i głosowanie w przyszłym tygodniu, jak wcześniej informował Euronews. Debata odbędzie się w najbliższy poniedziałek, a głosowanie w przyszły czwartek.
Co najmniej dwie trzecie głosów oddanych w Parlamencie, reprezentujących większość wszystkich jego członków, jest potrzebnych do przyjęcia wotum nieufności, które obaliłoby przewodniczącą Ursulę von der Leyen - a wraz z nią całą Komisję Europejską.
Wniosek o wotum nieufności może zostać złożony, jeśli poprze go co dziesiąty eurodeputowany. Gdy ich podpisy zostaną zweryfikowane i zatwierdzone przez służby Parlamentu, przewodniczący musi niezwłocznie poinformować o tym prawodawców, zgodnie z regulaminem Parlamentu.
Debata plenarna na temat wniosku o rezygnację musi zostać zaplanowana co najmniej 24 godziny po ogłoszeniu, a głosowanie w tej sprawie musi odbyć się co najmniej 48 godzin po rozpoczęciu debaty. Debata i głosowanie muszą odbyć się najpóźniej podczas sesji plenarnej następującej po złożeniu wniosku.
Wszyscy posłowie, którzy podpisali wniosek, mogą teoretycznie wycofać swoje poparcie dla niego, a jeśli próg jednej dziesiątej nie zostanie osiągnięty, proces zostanie zatrzymany.
Sesja głosowania jest imienna, co oznacza, że każdy poseł będzie głosował publicznie. Aby wniosek o wotum nieufności został przyjęty, konieczne jest poparcie co najmniej dwóch trzecich oddanych głosów, reprezentujących większość wszystkich posłów.
Dziewięć prób w przeszłości, tylko jedna rezygnacja
W przeszłości europosłowie podejmowali dziewięć prób obalenia Komisji Europejskiej.
W 1990 roku Grupa Prawicy Europejskiej próbowała wymusić dymisję Komisji w związku z polityką rolną, ale zdecydowanie się to nie udało, uzyskując tylko 16 głosów za, przy 243 głosach przeciw.
Ostatnia próba miała miejsce w listopadzie 2014 roku, przeciwko Komisji kierowanej przez luksemburskiego przewodniczącego Jean-Claude'a Junckera. Została ona zainicjowana przez eurosceptyczną grupę polityczną Europa Wolności i Demokracji Bezpośredniej w odpowiedzi na skandal finansowy "Luxembourg Leaks", który ujawnił system podatkowy tego kraju. Tylko 101 z 670 posłów głosowało za, znacznie poniżej wymaganego progu.
Inne próby koncentrowały się na kwestiach takich jak budżet UE, wpływ gąbczastej encefalopatii bydła w Europie oraz zarządzanie Eurostatem, urzędem statystycznym Komisji Europejskiej.
Tylko raz w historii wniosek o wotum nieufności doprowadził do dymisji Komisji - i stało się to bez formalnego głosowania na sesji plenarnej.
W marcu 1999 roku Komisja kierowana przez prezydenta Luksemburga Jacques'a Santera podała się do dymisji w związku z zarzutami o nadużycia finansowe i obawami o przejrzystość, uprzedzając formalne głosowanie Parlamentu. Stało się tak pomimo tego, że Komisja przetrwała trzy oddzielne wnioski dotyczące innych tematów w poprzednich latach.