W tym odcinku Smart Regions przyjrzymy się nowej nawierzchni ceramicznej, opracowanej w hiszpańskiej Walencji, która ma na celu ograniczenie ryzyka powodzi podczas ulewnych deszczy na obszarach miejskich.
Powodzie, które w październiku zeszłego roku nawiedziły hiszpańską Walencję w wyniku ulewnych deszczy, były niszczycielskie i śmiertelne. Przypomina to, jak niebezpieczne stały się zmiany klimatu.
Hiszpania – jak i inne kraje – musi dostosować się do bardziej ekstremalnych warunków pogodowych. W regionie Walencji dzięki finansowanym przez UE innowacjom nowe rozwiązanie znalazło się tuż pod stopami ludzi.
Nawierzchnia chodników została przeprojektowana przy użyciu płytek ceramicznych, rozmieszczonych na bokach, aby zmaksymalizować wchłanianie wody do gruntu.
Eksperci twierdzą, że nie zapobiegłoby to katastrofie, jaka miała miejsce w zeszłym roku, kiedy to doszło do przelania się rzeki, ale poprawiłoby wydajność drenażu i zmniejszyłoby ryzyko powodzi w sytuacji, gdy ulewne deszcze nawiedzą obszary miejskie.
„Przepuszczalność jest osiągana dzięki szczelinom, które pozostają między płytą a płytą, w pionie”, wyjaśnia Ignacio Andrés Doménech, dyrektor Szkoły Inżynierii Lądowej na Politechnice w Walencji.
„W tym przypadku kostki brukowe, wsparte warstwami żwiru, pozwolą na przesiąkanie wody, jej filtrację przez porowatą strukturę, co zapewni również korzyści w postaci poprawy jakości tej wody”.
Chodniki zostały opracowane w ramach projektu finansowanego przez UE, koordynowanego przez Instytut Technologii Ceramicznej w Castellón. W gminie Benicàssim zainstalowano demonstracyjną nawierzchnię.
Kolejna, niedawno powstała inicjatywa o nazwie Drainker – również wspierana przez UE i zarządzana przez Instytut – skupiła się na udoskonaleniu i uprzemysłowieniu koncepcji w nowym miejscu eksperymentalnym w Castellón.
Testy przeprowadzone w ramach tej inicjatywy wykazały, że woda może być wchłaniana w tempie 10 000 litrów na metr kwadratowy na godzinę.
„Ten projekt narodził się z kilku powodów”, wyjaśnia Yolanda Reig, dyrektorka generalna Instytutu Technologii Ceramicznej.
„Jednym z nich był nadmiar zapasów materiałów ceramicznych o niskiej wartości handlowej. Powstał z potrzeby zbierania deszczu i radzenia sobie z nadmiarem ciepła w miastach. Udało nam się połączyć te trzy pomysły, aby uzyskać produkt taki jak Drainker”.
Jorge Corrales, architekt z Instytutu, dodał: „Pewna hiszpańska firma jest bardzo zainteresowana i zdecydowała się rozpocząć industrializację i komercjalizację tego produktu, który jest obecnie dostępny do użytku zarówno w projektach krajowych, jak i europejskich.
„W ciągu ostatnich kilku miesięcy odbyliśmy spotkania z różnymi pracowniami architektonicznymi i radami miejskimi w celu włączenia tej inicjatywy do rzeczywistych projektów w przestrzeni miejskiej”.
Całkowity budżet projektu Drainker wynosi nieco ponad 142 tysiące euro. Około 60% środków zostało zapewnionych przez Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego, a pozostała część pochodzi od rządu Walencji.
„Z jednej strony otwiera to nową linię biznesową dla przemysłu ceramicznego, który jest kluczową częścią tożsamości Castellón. Z drugiej strony oferuje innowacyjne rozwiązanie, które pomaga złagodzić poważne wyzwanie w naszym regionie: wpływ ulewnych deszczy” – powiedział Juan José Cortés, dyrektor generalny ds. innowacji w rządzie Walencji.
„W przeciwieństwie do tradycyjnych nawierzchni, takich jak asfalt lub beton, system ten znacznie poprawia wydajność drenażu, zmniejszając tym samym ryzyko powodzi”.
Kontynuował: „Nasze położenie geograficzne w zachodniej części Morza Śródziemnego sprawia, że jesteśmy szczególnie narażeni na skutki globalnego ocieplenia. Eksperci przewidują, że zarówno susze, jak i ulewne deszcze będą coraz częstsze i intensywniejsze, więc musimy przygotować się na ten złożony scenariusz.
„Będziemy aktywnie promować instalację tych płytek w przestrzeni publicznej, zgodnie z zaleceniami ekspertów. Ponadto jesteśmy otwarci na współpracę z innymi regionami i instytucjami zainteresowanymi powieleniem tego zrównoważonego rozwiązania”.