Na wyprzedanym masterclass podczas tegorocznego Festiwalu Filmowego Lumière, gość honorowy Natalie Portman podzieliła się swoimi doświadczeniami z pracy w Hollywood przez 30 lat i tym, czy jej dyplom z psychologii na Harvardzie pomaga jej w rzemiośle. Euronews Culture było na miejscu.
REKLAMA
Jednym z tegorocznych gości honorowych Festiwalu Filmowego Lumière jest Natalie Portman, nagrodzona Oscarem aktorka i producentka, która po 30 latach pracy w kinie nadal porywa publiczność na całym świecie.
44-letnia obecnie gwiazda filmów Leon zawodowiec, Gorączka, drugiej trylogii Gwiezdnych Wojen, Czarnego Łabędzia, Jackie, Anihilacji, Obsesji i niezliczonych innych tytułów filmowych jest wielkim wydarzeniem na festiwalu - o czym świadczą wijące się kolejki fanów przed teatrem Pathé Bellecour, próbujących w ostatniej chwili zdobyć bilet na wyprzedane spotkanie z aktorką.
Podczas swojego masterclass Portman hojnie, elokwentnie i z humorem rozważała nad swoją karierą i czwartą dekadą pracy w branży filmowej.
Niestety, po raz kolejny ku rozczarowaniu uczestników masterclass, pytania i odpowiedzi publiczności zostały całkowicie pominięte. Czy był to wybór organizatorów festiwalu, czy też życzenie Portman, ciężko to ustalić. Fakt ten pozostaje jednak czarną plamą na wydarzeniu, które jest otwarte nie tylko dla akredytowanej prasy, ale także dla zwykłej publiczności - a zatem powinno dawać publiczności rzadką okazję do zadawania pytań zaproszonym gwiazdom. Coraz bardziej ograniczony dostęp do gwiazd na festiwalach filmowych dla prasy nie jest niczym nowym; jednak jeśli chodzi o płacącą za to publiczność, jest to stracona szansa.
Poza kursem mistrzowskim, podczas festiwalu wyświetlane są wybrane filmy Portman (V jak Vendetta, Czarny łabędź, Jackie, a także Gorączka - która jest częścią hołdu dla Michaela Manna, tegorocznego laureata Prix Lumière), a także pełnometrażowy film animowany Arco, który Portman wyprodukowała wraz z Sophie Mas pod ich wspólnym szyldem MountainA.
Oto nasze najważniejsze wnioski z kursu mistrzowskiego:
O jej kinowym guście i wyborach zawodowych
"Zabawne jest to, że nie dorastałam z dużą wiedzą filmową ani uznaniem. Oglądałam filmy głównego nurtu i kochałam je. Dorastałam z Królem Lwem, Panią Doubtfire, Dirty Dancing, Pretty Woman (...) Oglądałem duże, komercyjne filmy. Dopiero po tym, jak zacząłem kręcić filmy, zaczęłam poznawać historię kina i poznałam prace reżyserów takich jak: Cassavettes, Haneke, Wong Kar-wai i Robertowi Bresson. Oni wszyscy są wielcy.
Miałam szczęście, że otrzymałam tę naukę od ludzi, z którymi pracowałam. Myślę, że dało mi to szersze spojrzenie na filmy, które kocham. Mam wielką miłość do autorskich, eksperymentalnych dzieł i jednocześnie do komercyjnych dzieł, które są niezwykle zabawne. I wszystko to, co pomiędzy".
O tym, które aktorki ją zainspirowały
"Jest ich wiele. Powiedziałabym, że Gena Rowlands w Kobiecie pod presją - to być może najwspanialsza aktorka wszech czasów. Isabelle Huppert w Pianistce po prostu całkowicie mnie rozwaliła. Julianne Moore w Schronieniu. Nicole Kidman w Za wszelką cenę. Także Reese Witherspoon w Wyborach. To są filmy, które oglądam i studiuję".
O Diane Keaton
"Diane Keaton dała kobiecym postaciom możliwość bycia tak samo złożonymi, jak męskie postacie, które zazwyczaj oglądamy. Były neurotyczne, zabawne, inteligentne, emocjonalne, dziwne. Pozwalała kobietom być dziwnymi na ekranie. (...) Miała tę zdolność do robienia wszystkiego i miała w sobie piękną dziwność (...) Kogoś, kto był bez skrupułów sobą, a ty zakochiwałeś się w niej z tego powodu ".
O swoich wczesnych latach i rozpoczęciu pracy w filmie Leon zawodowiec Luca Bessona
"Miałam dużo szczęścia, ponieważ było to bardzo pozytywne doświadczenie. Wszyscy traktowali mnie jak dziecko i sprawiali, że czułam się jakby to była zabawa. Do dziś myślę o mojej pracy jak o zabawie. To zabawne, ponieważ w języku francuskim słowo to jest takie samo (zabawa i aktorstwo - "jeu"). W języku angielskim jest zupełnie inaczej. [Aktorstwo] jest najbardziej dziecinną rzeczą jaką można zrobić, to udawanie. Bycie aktorem to zachowywanie się jak dziecko przez cały czas. Wszystkie dzieci są aktorami".
O wyzwaniach związanych z aktorstwem od najmłodszych lat
"Znajoma aktorka powiedziała mi kiedyś coś, co utkwiło mi w pamięci: "Rzeczą, która oddziela ludzi, którzy są w stanie poradzić sobie z tym życiem, jest umiejętność posiadania grubej skóry, a następnie cienkiej skóry". Aby poradzić sobie z publiczną stroną życia, rywalizacją, odrzuceniem, tym wszystkim - trzeba mieć grubą skórę. A kiedy pracujesz, musisz być w stanie być niezwykle wrażliwy. Potrzeba umiejętności przełączania się tam i z powrotem".
O uczęszczaniu na Uniwersytet Harvarda podczas kręcenia filmu Gwiezdne wojny: Część I - Mroczne widmo
"Pochodzę z bardzo akademickiej rodziny i to nigdy nie był wybór. (...) To było dla mnie niezwykle ważne. Byłam bardzo chronionym dzieckiem, więc dla mnie, aby mieć ten okres buforowy, kiedy mieszkasz na kampusie - masz ten czas czterech lat pomiędzy byciem dzieckiem w domu, a dorosłym i niezależnym w świecie - był bardzo ważny ".
Na temat studiowania psychologii i tego, czy pomogło to w głębszym podejściu do postaci
"Myślę, że to tak naprawdę ta sama praktyka. To samo pytanie: Dlaczego ludzie robią to, co robią? Co ktoś czuje w danym momencie? Jakie ciekawe, sprzeczne uczucia odczuwamy? Obserwacja, obserwacja, obserwacja - obserwowanie ludzi, notowanie zachowań i próba zrozumienia dlaczego".
O swojej roli w filmach Marvela o Thorze i śmierci Jane w Thor: Miłość i Grom
Spoiler! No wiesz... To multiwersum... Wszystko może się zdarzyć! Ona nawet powraca w scenie po napisach, więc... Nigdy nie wiadomo.
O tym, co zachowała ze swojej nagrodzonej Oscarem roli Niny w Czarnym łabędziu
"Nadal wykonuję ćwiczenia na pośladki, których nauczyłam się podczas treningu! Les exercices pour le derrière!" (powiedziane perfekcyjnym francuskim)
O tym, jaką radę dałaby 12-letniej sobie, która miałaby nakręcić swój debiut filmowy
"Baw się. Baw się."
Festiwal Filmowy Lumière odbywa się w Lyonie we Francji i trwa do 19 października 2025 r.