Doha jest w tym tygodniu gospodarzem Drugiego Światowego Szczytu na rzecz Rozwoju Społecznego, podczas którego światowi przywódcy, eksperci i młodzież spotkają się, aby walczyć z ubóstwem, nierównościami i przyszłością pracy.
Doha jest w tym tygodniu gospodarzem Drugiego Światowego Szczytu na rzecz Rozwoju Społecznego, który po raz pierwszy odbędzie się poza Nowym Jorkiem i Genewą.
Szczyt trwa od 4 do 6 listopada i gromadzi ponad 8000 uczestników, od szefów państw i rządów po wysokich rangą urzędników ONZ, sieci społeczeństwa obywatelskiego, grupy młodzieżowe, środowiska akademickie i sektor prywatny.
Celem jest ustanowienie wiarygodnego nowego planu działania na rzecz zmniejszenia ubóstwa, wzmocnienia ochrony socjalnej, zapewnienia wzrostu sprzyjającego włączeniu społecznemu i reagowania na szybkie zakłócenia technologiczne i środowiskowe.
Spotkanie upamiętnia również 30 lat od pierwszego Światowego Szczytu Rozwoju Społecznego, który odbył się w Kopenhadze w 1995 roku.
Kobiety i praca
Dla Komisji Europejskiej jedna z najpotężniejszych dźwigni postępu jest prosta: zwiększenie udziału kobiet w rynku pracy oraz egzekwowanie przejrzystości i odpowiedzialności w zakresie równości wynagrodzeń.
Roxana Minzatu, wiceprzewodnicząca Komisji Europejskiej, powiedziała Euronews, że Europa próbuje teraz strukturalnie zająć się nierównością płac poprzez wiążące środki przejrzystości.
"Szukamy sposobów na stymulowanie obecności kobiet na rynku pracy" - powiedziała.
"Zaproponowaliśmy dyrektywę UE w sprawie przejrzystości wynagrodzeń, która tworzy przejrzyste ramy pokazujące, czy mężczyźni i kobiety otrzymują równe wynagrodzenie za taką samą pracę".
Powiedziała, że nie jest to tylko argument oparty na prawach, ale także argument makroekonomiczny.
"Równość płci jest częścią naszego modelu społecznego, ale myślę, że musi być również częścią naszego modelu gospodarczego" - powiedziała.
Dodała, że polityka powinna nie tylko zapewniać dobrobyt, ale także wspierać dochód przez całe życie, emerytury i autonomię gospodarczą.
Rola Kataru
Organizacja tego szczytu podkreśla rosnącą rolę Kataru jako organizatora globalnych debat na temat polityki społecznej.
Emir Kataru, szejk Tamim bin Hamad Al Thani, otworzył szczyt w Narodowym Centrum Kongresowym Kataru, mówiąc delegatom, że rozwój społeczny nie może być traktowany "jako opcja", ale musi być traktowany jako wymóg egzystencjalny.
Urzędnicy w Doha twierdzą, że szczyt jest zgodny z nową krajową strategią rozwoju społecznego "Od opieki do wzmocnienia pozycji" (2025-2030) i pomoże przyspieszyć krajowe i międzynarodowe prace nad Celami Zrównoważonego Rozwoju.
Przesłanie z Doha w tym tygodniu jest takie, że rozwój społeczny nie może być napędzany tylko z jednej strony świata i że przywództwo z Globalnego Południa jest teraz niezbędne.
Przed otwarciem, podniesienie flag Kataru i ONZ na miejscu miało symbolizować, że ochrona socjalna i sprawiedliwość społeczna nie są peryferyjnymi filarami ONZ, ale głównymi priorytetami globalnego zarządzania.
Postępy i wyzwania
Francesco D'Ovidio, dyrektor biura Międzynarodowej Organizacji Pracy w Doha, powiedział, że trajektoria rozwoju społecznego w ciągu ostatnich trzech dekad pokazuje, że znaczący postęp jest możliwy, gdy rządy, biznes i społeczeństwo obywatelskie dążą w tym samym kierunku.
Wskazał na szereg globalnych ulepszeń od 1995 roku: spadek pracy dzieci, wyższą liczbę zapisów do szkół podstawowych, poprawę produktywności i ogólne zmniejszenie o połowę skrajnego ubóstwa.
"Są pewne dobre wiadomości, jeśli chodzi o wskaźniki związane ze światem pracy" - powiedział. "Jednak nadal istnieją bardzo, bardzo ważne wyzwania".
Podkreślił również, że brak powszechnej ochrony socjalnej pozostaje jedną z największych strukturalnych słabości globalnej gospodarki i jednym z największych zagrożeń dla stabilności społecznej.
Organizacje międzynarodowe szacują, że ponad 800 milionów ludzi nadal żyje w skrajnym ubóstwie, a luki w systemach ochrony socjalnej narażają kolejne setki milionów na ryzyko zacofania z powodu wstrząsów, od klęsk żywiołowych po konflikty, zmienność cen towarów i przenoszenie miejsc pracy związane z technologią.
Program szczytu
Program szczytu jest szeroki, ale główne tematy są jasne: redukcja ubóstwa, godna praca, zatrudnienie młodzieży i kobiet, odporność na zmiany klimatu, transformacja cyfrowa oraz budowanie sprawiedliwych, dobrze finansowanych systemów ochrony socjalnej, które mogą wytrzymać przyszłe wstrząsy.
Poza sesjami plenarnymi, w tym tygodniu w Doha odbywa się wiele forów, w tym inauguracyjne spotkanie Globalnego Sojuszu na rzecz Walki z Głodem i Ubóstwem, Doha Solutions Forum for Social Development, Forum Sektora Prywatnego, Forum Społeczeństwa Obywatelskiego, spotkanie parlamentarne zatytułowane "Budowanie mostów na rzecz rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" oraz przestrzenie skoncentrowane na młodzieży z udziałem sieci na Bliskim Wschodzie, w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej.
Wszystko to ma na celu uniknięcie powszechnej krytyki wielostronnych szczytów: że podejmowane są wzniosłe zobowiązania, ale nigdy nie wychodzą poza dokumenty i deklaracje.
Organizatorzy twierdzą, że jednym z głównych celów tego tygodnia jest stworzenie ustrukturyzowanych mechanizmów monitorowania, tak aby wyniki w Doha przełożyły się na zmianę polityki i decyzje finansowe na szczeblu krajowym.
Przekształcanie zobowiązań w działania
Świat zgromadzony w Dosze oczekuje konkretnych rezultatów. Sieci młodzieżowe, organizacje pozarządowe i ruchy na rzecz sprawiedliwości społecznej wzywają rządy do wyjścia poza deklaracje i podjęcia rzeczywistych kroków w celu zwalczania ubóstwa i nierówności.
Szczyt zakończy się Deklaracją Polityczną z Doha, która według delegatów nakreśli odnowione zobowiązanie do rozwoju społecznego. Wielu urzędników stwierdziło, że teraz liczy się to, czy państwa członkowskie przeniosą ten język do ministerstw finansów, pracy, rozwoju społecznego, edukacji, polityki cyfrowej i stanowienia prawa.
To, czy Deklaracja z Doha stanie się katalizatorem realizacji, czy po prostu kolejnym komunikatem, ostatecznie zadecyduje o tym, czy Drugi Światowy Szczyt na rzecz Rozwoju Społecznego zostanie zapamiętany jako punkt zwrotny, czy jako stracona szansa.