Na całym świecie żyje około 630 tys. osób w wieku 100 lat lub starszych, a zdecydowana większość z nich mieszka w zaledwie 10 krajach.
REKLAMA
Osoby, które w tym roku obchodzą setne urodziny, widziały już całkiem sporo. Urodzeni w 1925 roku między dwiema wojnami światowymi byli świadkami pojawienia się wszystkiego, od penicyliny po TikToka.
Jednak bardzo niewiele osób przekroczyło tę granicę wieku. Według najnowszych szacunków Organizacji Narodów Zjednoczonych, na całym świecie żyje około 630 tys. stulatków - osób w wieku 100 lat lub starszych - a zdecydowana większość z nich mieszka w zaledwie 10 krajach.
Kraje te obejmują Azję, Europę oraz Amerykę Północną i różnią się pod względem wielkości, siły gospodarczej, polityki, jakości opieki zdrowotnej i struktur społecznych.
Jeden na pięciu stulatków, czyli około 123 tys. osób, mieszka w Japonii, która ma również jedną z najwyższych na świecie oczekiwanych długości życia wynoszącą 88 lat dla kobiet i 82 lata dla mężczyzn.
Następne w kolejności są Stany Zjednoczone, które mają około 74 tys. stulatków, Chiny (około 49 tys.) i Indie (38 tys.).
Biorąc jednak pod uwagę liczbę stulatków w stosunku do wielkości populacji, Stany Zjednoczone i Chiny spadają na liście, a kraje europejskie, takie jak Francja, Grecja i Włochy, zbliżają się do czołówki.
Japonia pozostaje wyjątkowa, ze wskaźnikiem 100 stulatków na 100 tys. mieszkańców, ustępując jedynie Hong Kongowi ze wskaźnikiem 133.
"Japonia znajduje się na szczycie wszystkich list" - powiedział Euronews Health Solveig Cunningham, profesor kierujący badaniami nad zdrowiem, starzeniem się i długowiecznością w Holenderskim Interdyscyplinarnym Instytucie Demograficznym.
Jak powiedział Cunningham, prawdopodobnie wynika to z połączenia odżywiania, ćwiczeń i zdrowego "środowiska życia". Ale prawdziwym testem byłoby śledzenie stanu zdrowia osób, które wyemigrowały do Japonii dziesiątki lat temu i sprawdzenie, czy z wiekiem radzą sobie równie dobrze jak rodowici Japończycy.
Co napędza ekstremalną długowieczność?
Ekstremalna długowieczność od dawna zastanawia naukowców i przyciąga uwagę opinii publicznej, dając początek niezliczonym książkom, programom telewizyjnym, nagłówkom gazet i poradnikom samopomocy.
Jednym z popularnych wyjaśnień jest teoria "niebieskich stref" lub regionów geograficznych, w których ludzie żyją wyjątkowo długo dzięki połączeniu zdrowej diety, aktywnego stylu życia, silnych relacji społecznych i genetyki.
Naukowcy zadają jednak również pytania o to, czy te "niebieskie strefy" są prawdziwe, czy też są po prostu kwestią błędnych danych.
Jedno z badań w zeszłym roku wskazało dwa powody, dla których niektóre kraje wydają się mieć tak wielu stulatków: błędy administracyjne w aktach urodzenia oraz oszustwa w systemach emerytalnych i systemach świadczeń.
Cunningham powiedział, że prawdopodobnie istnieją pewne "aberracje danych", ale raczej nie wyjaśniają one szerszych trendów, szczególnie dlatego, że kraje z największą liczbą stulatków mają również tendencję do dłuższej średniej długości życia.
"Jeśli uważamy, że są to miejsca, w których ludzie generalnie żyją dłużej, nie jest zaskakujące, że większy odsetek tyle dożyje" - powiedziała.
Nawet kraje o niższej średniej długości życia mogą być domem dla zaskakującej liczby stulatków.
"W miejscach, w których śmiertelność na wczesnym etapie życia jest dość wysoka, ludzie, którzy przeżywają, są wyjątkowo silni" - powiedział Cunningham.
Nie wydaje się, by istniała jakaś "magiczna mikstura" - dodała.
Na razie wciąż jest więcej pytań niż odpowiedzi, jeśli chodzi o ekstremalną długowieczność, ale demografowie i eksperci ds. zdrowia twierdzą, że klucze do dobrego starzenia się są proste: regularne ćwiczenia, zdrowa żywność, dostęp do opieki medycznej, wystarczająca ilość snu, unikanie alkoholu i tytoniu oraz radzenie sobie ze stresem.