Światowi przywódcy i negocjatorzy na konferencji klimatycznej ONZ zmagają się z wyzwaniem ustalenia nowego celu finansowania klimatu, aby sprostać bilionowym kosztom pomocy krajom o niższych dochodach w dostosowaniu się do zmian klimatu.
REKLAMA
Podczas gdy światowi przywódcy kontynuują rozmowy na COP29 w Baku, negocjatorzy zgadzają się, że potrzebne są znaczne fundusze, aby pomóc krajom o niższych dochodach w przystosowaniu się do zmian klimatu.
Pozostają jednak podziały co do tego, kto powinien ponieść tę finansową odpowiedzialność. Liczby dotyczące tego nowego celu finansowania działań związanych z klimatem są ogromne.
Według licznych ekspertów i raportów, walka z nasilającymi się skutkami zmian klimatu wymaga bilionów dolarów, co jest kosztem znacznie przekraczającym możliwości uboższych krajów.
Nowy cel finansowy ma zastąpić roczny cel w wysokości 100 miliardów dolarów (95 miliardów euro) ustanowiony w 2009 roku, który został ledwo osiągnięty w 2022 roku, dwa lata po terminie.
Według raportu Climate Policy Initiative, globalne finansowanie klimatyczne zbliżyło się średnio do 1,3 bln USD (1,2 bln EUR) rocznie w latach 2021/2022 w porównaniu do 653 mld USD (619 mld EUR) w latach 2019/2020.
Inne organizacje szacują tę kwotę na 1 bln USD (948 mld EUR) rocznie.
Niektóre grupy ekspertów twierdzą, że kwota potrzebnego finansowania klimatycznego wzrośnie do 9 bilionów dolarów (8,5 biliona euro) do 2030 roku.
Aby sprostać tym ogromnym wymaganiom finansowym, rządy na całym świecie badają różne opcje, w tym podatki od majątku, opłaty za transport morski i zadłużenie.
Wspierane przez podatników, duże banki międzynarodowe stały się największymi i najszybciej rozwijającymi się dostawcami finansowania klimatycznego dla krajów rozwijających się.
Banki te były kluczowym powodem, dla którego w 2022 r. świat osiągnął cel wyznaczony w 2009 r., polegający na dostarczaniu krajom rozwijającym się 100 miliardów dolarów rocznie na walkę ze zmianami klimatu.
Międzynarodowe banki rozwoju zostały jednak wezwane do szybszego i skuteczniejszego działania.
Grupa badawcza Climate Policy Initiative szacuje, że świat potrzebuje około pięciokrotności obecnej rocznej kwoty finansowania klimatycznego, aby ograniczyć ocieplenie do 1,5 C.
Niezależna Grupa Ekspertów Wysokiego Szczebla ds. Finansowania Klimatu szacuje, że do 2030 r. kraje rozwijające się (z wyłączeniem Chin) będą potrzebować 2,4 bln USD (2,3 bln EUR) rocznie na inwestycje klimatyczne.
Bank Światowy przeznaczył 42,6 miliarda dolarów (40,4 miliarda euro) na finansowanie działań związanych z klimatem w ostatnim roku podatkowym, co stanowi 10-procentowy wzrost w porównaniu z rokiem poprzednim.
Kraje rozwijające się są znacznie bardziej zależne od tych banków w zakresie finansowania projektów klimatycznych niż kraje uprzemysłowione.
Według Climate Policy Initiative, banki komercyjne i korporacje sfinansowały ponad połowę projektów przyjaznych dla klimatu w USA i Kanadzie w 2022 roku.
Z kolei prywatni pożyczkodawcy wnieśli zaledwie 7 procent takiego finansowania w Afryce Subsaharyjskiej. Ta dysproporcja wynika z trudności, z jakimi borykają się kraje rozwijające się w dostępie do niskich stóp procentowych.
Kraje rozwinięte, w tym Stany Zjednoczone i Unia Europejska, przyznają, że kraje rozwijające się borykają się z potrzebami inwestycyjnymi w zakresie klimatu sięgającymi bilionów. Nie ustaliły jednak jeszcze konkretnego celu dla międzynarodowego wsparcia finansowego.
W 2023 r. Unia Europejska i jej 27 państw członkowskich przekazały 28,6 mld euro ze źródeł publicznych i zmobilizowały dodatkowe 7,2 mld euro w ramach finansowania prywatnego, aby wesprzeć kraje rozwijające się w walce ze zmianami klimatu.