Badacze twierdzą, że istnieje "słaba korelacja” między członkostwem w organizacjach ekologicznych, a poczuciem więzi z naturą w Europie i na świecie.
Chorwacja i Bułgaria są jedynymi krajami Unii Europejskiej, które znajdują się w pierwszej dziesiątce krajów najbardziej związanych z naturą na świecie, zgodnie z pierwszym tego rodzaju globalnym badaniem dotyczącym relacji ludzi ze światem przyrody.
Z kolei Hiszpania, Niemcy i Holandia to kraje unijne, które są najmniej związane z naturą, co plasuje je na końcu listy.
W artykule badawczym opublikowanym w recenzowanym czasopiśmie środowiskowym Ambio przeanalizowano ponad 56 000 osób z 61 krajów pod kątem tego, w jaki sposób stosunek do przyrody kształtują czynniki społeczne, gospodarcze, geograficzne i kulturowe.
Jak wynika z badania, więź z naturą jest dobrze ugruntowanym konstruktem, który odzwierciedla poznawczy i emocjonalny związek jednostki z naturą.
Osoby z wyższym poziomem więzi z naturą cieszą się lepszym samopoczuciem i częściej działają w sposób przyjazny dla środowiska.
Istnieje również związek między osobami o wysokim poziomie duchowości, a wyższym poziomem więzi z naturą.
"Kluczowe odkrycia sugerują, że warunki społeczno-ekonomiczne, bioróżnorodność, duchowość i stosunek do technologii są związane z łącznością z naturą" - napisali naukowcy.
Badania pokazują, że promowanie silniejszej więzi z naturą może być potężną strategią transformacyjnej zmiany wymaganej do rozwiązania kryzysów środowiskowych.
Z drugiej strony, niski poziom więzi z naturą został zidentyfikowany jako jedna z trzech głównych przyczyn utraty różnorodności biologicznej, obok nierówności i priorytetowego traktowania indywidualnych korzyści materialnych.
Czynniki takie jak poziom urbanizacji, średni dochód i korzystanie z Internetu są również powiązane z brakiem połączenia z naturą.
"Co zaskakujące, istniała bardzo słaba korelacja między łącznością z naturą, a członkostwem w organizacjach ekologicznych" - czytamy w artykule.
Jak zdrowe są lasy w UE?
Według Europejskiej Agencji Środowiska lasy i inne tereny zalesione pokrywają około 40% powierzchni lądowej Europy, podczas gdy ponad 26% gruntów UE jest wyznaczonych jako obszary chronione.
Na całym kontynencie obserwuje się jednak spadek różnorodności biologicznej lasów, czego głównym czynnikiem jest działalność leśna.
W październiku europejscy prawodawcy odrzucili projekt ustawy o monitorowaniu i raportowaniu "zdrowia lasów", która upoważniłaby kraje UE do gromadzenia danych na temat warunków leśnych i umożliwiłaby przygotowanie się na pożary lasów w całym bloku.
Ustawa, zaproponowana przez Komisję Europejską w 2023 r., miała zapewnić dostępność aktualnych, dokładnych i zharmonizowanych danych dotyczących lasów we wszystkich państwach członkowskich, obejmujących stan lasów, zmiany w krajobrazie - takie jak rosnąca presja, pożary, szkodniki lub susze - a ostatecznym celem było uczynienie ich bardziej odpornymi na zagrożenia transgraniczne, takie jak pożary.