Rosnący dług, wysokie deficyty i impas polityczny hamują perspektywy gospodarcze Francji na 2026 r. Umiarkowane odbicie tłumią słaba konsolidacja i zmęczenie reformami.
Francja wchodzi w 2026 rok z gospodarką, która pozostaje odporna, ale coraz bardziej ograniczana przez wysokie deficyty publiczne i przedłużający się impas polityczny.
Wzrost ma się umiarkowanie odbić wraz ze spadkiem inflacji i poprawą warunków finansowania. Agencje ratingowe i banki ostrzegają jednak, że słaba konsolidacja fiskalna i legislacyjny klincz stały się trwałymi elementami perspektyw Francji.
Obawy te potwierdziła ubiegłotygodniowa decyzja agencji KBRA o obniżeniu długoterminowego ratingu Francji do AA-, z powodu utrzymujących się wysokich deficytów i pogarszającej się ścieżki zadłużenia. Agencja zmieniła też perspektywę z negatywnej na stabilną i ostrzegła, że bez zdecydowanych reform oraz ograniczenia wydatków wskaźniki wiarygodności kredytowej Francji pozostaną pod presją.
„Mimo wyjątkowego dostępu Francji do płynności, rozdrobniona scena polityczna obciąża wskaźniki kredytowe, utrudniając realną konsolidację fiskalną i utrzymując wysokie deficyty” – powiedział Euronews Ken Egan, starszy dyrektor ds. ratingów państw w KBRA.
Wzrost gospodarczy we Francji pozostaje umiarkowany
Francja stoi przed trudnym przejściem. Wzrost hamuje, dług rośnie, a pole do konsolidacji fiskalnej zawęża się przed wyborami prezydenckimi w 2027 roku.
Ryzyko recesji pozostaje ograniczone. Coraz trudniej jednak uporządkować finanse publiczne, nie dławiąc aktywności gospodarczej.
Według KBRA wzrost PKB spowolnił w 2024 roku do 1,1%, a w 2025 roku ma wynieść ok. 0,8%. Aktywność gospodarcza jest wyraźnie hamowana przez słaby popyt krajowy, przygaszone inwestycje oraz utrzymującą się niepewność związaną z geopolityką i fragmentacją handlu.
Konsumpcja gospodarstw domowych pozostaje ostrożna, mimo spadku inflacji i poprawy płac realnych, bo stopa oszczędności wciąż jest wysoka.
Inwestycje ograniczają opóźnione skutki wyższych stóp procentowych, zwłaszcza w budownictwie i innych sektorach wrażliwych na koszt pieniądza. Wsparcie mają dać Instrument na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (RRF) oraz program France 2030, ale bez szerszych reform ich łączny efekt może być ograniczony.
Z pozytywów: inflacja we Francji mocno spadła, dając gospodarstwom domowym nieco ulgi po długim okresie presji cenowej.
Zharmonizowana inflacja HICP spadła pod koniec 2025 roku do 0,9% rok do roku, wyraźnie poniżej celu Europejskiego Banku Centralnego i poniżej średniej strefy euro.
Tak szybkie obniżenie inflacji to efekt m.in. regulowanych cen energii i umiarkowanej dynamiki płac.
Polityka hamuje działania fiskalne
Kluczową przeszkodą dla postępów w konsolidacji jest coraz bardziej rozdrobniona scena polityczna.
Druga kadencja prezydenta Francji Emmanuela Macrona przyniosła serię budżetowych impasów, utratę bezwzględnej większości w parlamencie i narastające trudności z uchwalaniem kluczowych ustaw.
Liczne wotum nieufności i częste sięganie po narzędzia konstytucyjne uwypukliły głębszy, strukturalny klincz decyzyjny.
Prace nad reformami fiskalnymi, w tym budzącą sprzeciw reformą emerytalną z 2023 roku, były opóźniane lub wstrzymywane, gdy rząd szukał kruchego poparcia w parlamencie.
Czasowe odłożenie części zmian emerytalnych, które miały przynieść do 2027 roku 11 mld euro oszczędności, pokazuje cenę politycznych kompromisów.
Po korektach reforma ma w 2026 roku dać już tylko 100 mln euro oszczędności.
Ken Egan z KBRA ostrzegł, że niepewność co do kierunku polityki „dokłada premię do francuskiego długu skarbowego”, odzwierciedlając rosnącą ostrożność inwestorów. Dodał, że choć mogą się zdarzać okresy większej spójności politycznej, „szerszy obraz to utrwalona fragmentacja, która nie wykazuje oznak wygasania i może się jeszcze nasilić”.
Finanse publiczne pozostają główną słabością
Międzynarodowy Fundusz Walutowy prognozuje, że relacja długu do PKB wzrośnie we Francji z ok. 116% w 2025 roku do niemal 130% do 2030 roku, wbrew ścieżkom konsolidacji obserwowanym w dużej części strefy euro.
Rosnące koszty odsetkowe dodatkowo obciążają budżet. Francuski skarb państwa szacuje, że koszt obsługi długu sięgnie w 2026 roku 59,3 mld euro, wobec 36,2 mld euro w 2020 roku.
Francja nadal notuje deficyt pierwotny, prognozowany na ok. 3,4% PKB w latach 2026–2030, co podważa zdolność do ustabilizowania ścieżki długu.
„Rosnące koszty finansowania i narastająca presja wydatkowa oznaczają, że realna konsolidacja wymagałaby wieloletniego, konsekwentnego wysiłku” – ostrzegła KBRA w raporcie.
Dochody państwa pozostają wysokie – ponad 51% PKB. Pole do dalszego ich zwiększania jest jednak niewielkie, bo Francja już należy do krajów OECD o najwyższym udziale podatków w PKB.
Równocześnie utrzymają się strukturalne presje po stronie wydatków, zwłaszcza w systemie emerytalnym i obronności.
Silny dostęp do finansowania równoważy ryzyka krótkoterminowe
Mimo tych słabości KBRA podkreśla, że Francja zachowuje wyjątkową elastyczność finansowania. Francuskie obligacje skarbowe korzystają z wysokiej płynności, zróżnicowanej bazy inwestorów oraz centralnej pozycji kraju w strefie euro.
Te czynniki wciąż zapewniają sprawny dostęp do rynku, nawet przy podwyższonej niepewności politycznej.
Zdaniem KBRA to właśnie równowaga między łatwym dostępem do rynku a słabymi fundamentami fiskalnymi przesądza dziś o perspektywach Francji na 2026 rok.
Płynność ogranicza ryzyka w krótkim terminie. Agencja ostrzega jednak, że bez trwałej konsolidacji fiskalnej i większej stabilności politycznej ciężar długu najpewniej będzie dalej rósł, ograniczając pole manewru polityki w średnim horyzoncie.