Eksperci uważają, że spadek liczby urodzeń może być spowodowany takimi czynnikami, jak obawy związane ze zmianami klimatu, pandemią i najwyższym wzrostem inflacji od pokolenia.
Unia Europejska odnotowała największy w historii roczny spadek liczby urodzeń, wynoszący 5,5%.
Według najnowszych danych Eurostatu liczba urodzeń w państwach członkowskich UE zmniejszyła się z 3 879 509 w 2022 r. do 3 665 142 w 2023 r.
Nie jest to jednak jedyny spadek.
Wskaźnik urodzeń w UE w 2023 r. jest również najniższy od 10 lat, pozostając poniżej celu 4 milionów prognozowanego w długoterminowych prognozach populacji Eurostatu.
Eksperci sugerują, że spadek może być związany z czynnikami takimi jak obawy związane ze zmianami klimatu, pandemią i najwyższym wzrostem inflacji od pokolenia.
Według Organizacji Narodów Zjednoczonych Włochy, Hiszpania, Grecja, Litwa i Łotwa odnotowały najniższe wskaźniki urodzeń na 1000 osób w 2023 i 2024 roku.
W 2024 r. Włochy mają najniższy średni surowy wskaźnik urodzeń na poziomie 6,5 urodzeń na 1000 mieszkańców, podczas gdy Cypr ma najwyższy wskaźnik na poziomie 10,5.
Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) ostrzega, że kraje muszą dostosować swoje strategie polityczne do nowej "przyszłości niskiej płodności".
OECD sugeruje, że proaktywne podejście do migracji i integracji, wraz z poprawą dostępu do zatrudnienia dla niedostatecznie reprezentowanych grup, może pomóc w rozwiązaniu tego problemu.
Jakie wyzwania niesie ze sobą opóźnione rodzicielstwo?
Prognozowane współczynniki dzietności w Europie Środkowej, Wschodniej i Zachodniej są niższe od globalnej średniej na lata 2050 i 2100.
Wraz z opóźnianiem rodzicielstwa rośnie również średni wiek matek w Europie.
W 2013 r. największą grupę matek stanowiły kobiety w wieku od 25 do 29 lat, ale do 2023 r. największa grupa zmieniła się na kobiety w wieku od 30 do 34 lat.
Organizacja Narodów Zjednoczonych twierdzi, że większość populacji europejskich osiągnęła już swój szczyt.
Ostrzega również, że wzrost odsetka i liczby osób w wieku 65 lat i starszych wymaga rozwoju i wzmocnienia systemów opieki zdrowotnej i ochrony socjalnej, a także polityk krajowych w celu stworzenia sprawiedliwych i integracyjnych społeczeństw dla osób w każdym wieku.